De thriller: het derde en laatste bericht

 Het boek is uitgelezen. Er zijn veel dingen duidelijk geworden. De onbekende vrouw uit het verhaal die zich afspeelt in de jaren 1900 is de vroedvrouw die op het einde Emma heeft gered uit het zware gevecht. Er is gelukkig wat meer actie en verduidelijking naar het einde van het boek toe dan in het begin. De twee verhalen groeiden ook op het einde naar elkaar toe en dit is wel iets die mij beviel. Na veel verwarring en gefronste blikken tijdens het lezen zo'n plot twist te krijgen is iets die het lezen wat aangenamer maakt.

Over het einde heb ik dubbele meningen. Aan de ene kant vind ik het een typisch einde waar het hoofdpersonage het allemaal heeft overleeft. Aan de andere kant is het niet te typisch. Het eindigt niet met alles die uiteindelijk goed is afgelopen. Er zijn een paar mensen gestorven door de gebeurtenissen die zich doorheen het verhaal afspeelden.

Dit boek heeft me zeker aangezet naar meer lezen. Niet direct naar het lezen van deze schrijvers. Ik ben niet zo'n grote fan van hun schrijfstijl. Het is voor mij een beetje slaapwekkend hoe deze schrijvers hun verhaal vertellen. Het overbodig gebruik van bijvoegelijke naamwoorden om hun verhaal wat langer te maken zorgt soms voor moeilijkheden tijdens het lezen. Dit wil niet zeggen dat ik tegen mijn zin heb zitten lezen. Bij nader inzien is lezen een redelijk leuke bezighouding als je even niets te doen hebt en even geen zin hebt in je mobiele telefoon. Voor de rest spreekt het genre mij niet direct aan. Dit komt waarschijnlijk door deze enige slechte ervaring met thrillers. Ik sta wel open om andere genres te lezen. 

Dit was het einde van mijn leestraject.